Układ monachijski, podpisany w nocy z 29 na 30 września 1938 r. Między Wielką Brytanią, Francją, Niemcami i Włochami, otrzymał w historiografii radzieckiej nazwę „Układ monachijski”. Negatywną konotację znaczenia zawartego w słowie „zmowa” można przypisać porządkowi ideologii sowieckiej, gdyż żaden z przywódców ZSRR nie został zaproszony na tę ważną międzynarodową konferencję. Dlaczego więc w Czechosłowacji układ monachijski nazwano „zdradą monachijską” lub „dyktatem monachijskim”? Czy porozumienie monachijskie miało jakiekolwiek szanse na zapobieżenie II wojnie światowej? A może był to spisek mający na celu pacyfikację agresora, który był początkowo skazany na niepowodzenie i dalszą katastrofę?

12 marca o tych kwestiach rozmawiali goście nowego numeru cyklu analitycznego „Historiaada” w kanale telewizyjnym „365 dni telewizji” Alexander Shubin (doktor nauk historycznych, Główny Pracownik Instytutu Historii Powszechnej Rosyjskiej Akademii Nauk) oraz Dmitrij Bunevich (Kandydat Nauk Historycznych, Dyrektor Instytutu Współpracy Rosyjsko-Polskiej).Gospodarzem programu jest Alexey Yudin.